سفارش تبلیغ
صبا ویژن

دانستی های دارویی

قرص ژلوفن یکی از دارو‌هایی است که بسیار کاربرد دارد و می‌توان گفت که اکثر افراد تقریبا برای تمامی درد‌ها از آن استفاده می‌شود.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ قرص ژلوفن یکی از داروهایی است که بسیار کاربرد دارد و می توان گفت که اکثر افراد تقریبا برای تمامی دردها از آن استفاده می شود. اما قرص ژلوفن هم در اثراستفاده زیاد عوارض هم دارد. اگر استفاده از قرص ژلوفن ادامه دار شود عوارض آن خطرات جبران ناپذیری را به همراه خواهد داشت که یکی از اعضایی که در معرض خطرات ژلوفن است کبد می باشد.مصرف بی‌رویه ژلوفن می‌تواند به کبد آسیب شدیدی وارد کند. این دارو مانند هم خانواده‌هایش در کبد متابولیزه می‌شود تا قابلیت جذب برای بدن را داشته باشد. بنابراین مصرف بیش از اندازه آن فشار زیادی را به کبد وارد کرده و آن‌را دچار آسیب می‌گرداند. آسیب زدن یکی از مهمترین عوارض ژلوفن به‌حساب می‌‌آید. اگر می خواهید بدانید عوارض ژلوفن چیست این مقاله را بخوانید.

موارد مصرف ژلوفن

به‌طور کلی موارد مصرف ژلوفن شامل کاهش دردها و التهاب‌های ناشی از التهاب روماتیسمی مفاصل و پوکی استخوان، تب، دردهای خفیف تا متوسط و درمان اولیه دردهای قاعدگی است. البته برای کاهش دردهای اولیه دوران قاعدگی می‌توان از مفنامیک اسید به‌ جای مصرف ژلوفن استفاده کرد. استفاده خودسرانه و بی اندازه از این نوع قرص‌‌ها در کشور ما به شدت افزایش یافته که با توجه به عوارض نسبی این دارو می‌بایست از مصرف بدون تجویز پزشک خودداری نمود.

عوارض خفیف ژلوفن

اسهال، حالت تهوع و استفراغ، سوء هاضمه شامل نفخ و درد شکمی، هرگونه درد در ناحیه معده یا روده‌ها جزو عوارض شایع این مسکن‌ها و ضد التهاب‌ها به شمار می‌رود. البته عوارض ژلوفن به تدریج در طی درمان، با تطبیق بدن با دارو از بین می‌روند.

عوارض شدید ژلوفن

عوارض شدیدتر و البته نادر این قرص‌ها شامل سردرد شدید، اختلالات پوستی، اختلالات بینایی، تنگی نفس، افسردگی یا تغییرات رفتاری، اختلالات شنوایی،اختلالات ادراری و افزایش وزن است. همچنین اگر مدفوع قیری‌رنگ یا خون آلود، احساس درد و فشار در قفسه سینه، تشنج با لرزش یا بدون لرز، لکه‌های قرمز کوچک روی پوست، جراحت، زخم یا لکه‌های سفید روی لب‌ها یا داخل دهان، خون دماغ بدون علت خاص، خونریزی یا کبودی غیرمعمول، استفراغ و بالا آوردن خون در خود مشاهده کردید سریعا دارو را قطع و به پزشک مراجعه کنید.

آیا ژلوفن خواب آور است؟

از علائم دیگر پس از مصرف ژلوفن می‌توان به بی حسی یا ضعف در دست‌ها و پاها، احساس خستگی و خواب آلودگی اشاره کرد. بنابراین مصرف ژلوفن در برخی از موارد می‌تواند منجر به بی‌حالی وخواب‌ آلودگی فرد گردد.

عوارض ژلوفن در طولانی مدت

مصرف ژلوفن حساسیت به نور آفتاب را بالا می برد. از این رو، قرار گرفتن طولانی مدت در برابر خورشید می تواند احتمال آفتاب سوختگی را افزایش دهد که استفاده از ضدآفتاب ها و لباس های پوشیده می تواند خطر را کاهش دهد.

استعمال دخانیات در ترکیب با ژلوفن خطر خونریزی معده را بالا می برد. به همین دلیل پزشکان به این افراد توصیه می کنند کشیدن سیگار را کنار بگذارند.

دکتر احمد رهنمای چیت ساز نایب رئیس انجمن داروسازان تهران ، گفت: داروی ایبوپروفن با نام تجاری پروفن به صورت دراژه وجود دارد که سه چهار سالی است که به صورت ژله ای و با نام ژلوفن تهیه می شود.

وی خاطر نشان کرد: در تکنولوژی جدید داروسازی تولید داروها به صورت ژله ای بسیار جا باز کرده است زیرا تولید داروها به صورت ژله ای عوارض ژلوفن را به حداقل می رساند و جذب دارو با سریع تر می کند.

وی افزود: از عوارض این دارو عوارض گوارشی است که از آن جمله می توان اثر آن بر روی کبد را ذکر کرد چون این دارو در کبد متابولیزه می شود تا قابلیت جذب داشته باشد بنابراین مصرف زیاد آن به کبد فشار می آورد.

وی ادامه داد: یکی دیگر از عوارض آن تاثیر این دارو بر کلیه است چرا که دفع دارو از طریق کلیه صورت می گیرد و مصرف بیش از حد آن بر کلیه اثر می گذارد.

رهنما یادآور شد: این دارو در بالغین استفاده می شود و به صورت کپسول های 200 و 400 میلی گرمی در بازار موجود است.

وی اذعان داشت: از این دارو در امراضی چون آرتریت، نقرس، دردهای شدید قاعدگی و درد دندان استفاده می شود.

وی ادامه داد: این دارو خاصیت ضد درد، ضد التهاب، ضد تب دارد که کودکان از این دارو به صورت شربت و با نام ایبوپروفن استفاده می کنند.

وی در مورد مصرف این دارو در دوران بارداری گفت: به طور کلی توصیه می شود تمامی داروها در سه ماهه اول بارداری استفاده نشود.

وی افزود: ژلوفن در دوران بارداری جز گروه B است یعنی برای جنین ضرری ندارد اما باید طبق دستور پزشک مصرف شود.

وی ادامه داد: اما در 3 ماهه سوم بارداری این دارو جزء گروه D قرار می گیرد که نباید استفاده شود و مصرف آن باعث بروز اختلالات جنینی می شود.

منبع :https://www.yjc.ir/fa/news/6420768

#دکتر محمد عبدالهی#دکتر _محمدرضا _زرین‌ دست،# دکتر _شاپور _زارعی #دکتر احمدرضا دهپور # دکتر رضا ملک‌زاده 


موارد و مقدار مصرف 

الف) استئوآرتریت. 

بزرگسالان : 200 میلی گرم خوراکی، روزانه به صورت تک دوز یا در دو دوز منقسم. 

ب) آرتریت روماتویید. 

بزرگسالان : 100 تا 200 میلی گرم خوراکی دو بار در روز. 

پ) اسپوندیلیت آنکیلوزان. 

بزرگسالان : 200 میلی گرم خوراکی یک بار در روز یا در دو دوز منقسم. در صورت عدم وجود پاسخ پس از 6 هفته، دوز را می‌توان تا 400 میلی گرم در روز افزایش داد. چنانچه پس از 6 هفته دیگر پاسخی از مصرف دارو مشاهده نشود، درمان دیگری را در نظر بگیرید. 

ت) درمان تکمیلی برای پولیپ آدنوماتوز فامیلیال برای کم کردن تعداد پولیپهای آدنوماتوز کولورکتال: 

بزرگسالان: 400 میلی گرم خوراکی دو بار در روز با غذا. 

ث) درد حاد و دیسمنوره اولیه: 

بزرگسالان: شروع با 400 میلی گرم خوراکی، در صورت نیاز 200 میلی گرم دوز اضافه در روز اول. در روزهای بعد 200 میلی گرم خوراکی دو بار در روز در صورت نیاز. 

مقدار مصرف در نارسایی کبدی 

برای بیماران با وزن کمتر از 50 کیلوگرم با دوز‌های کمتر شروع شود. برای بیماران با آسیب متوسط کبدی (child-paugh class II) با 50% دوز نرمال شروع شود. 

عوارض جانبی: 

ملاحظات اختصاصی 

1- ضد التهابهای غیر استروئیدی ممکن است خطر اتفاقات ترومبوتیک، سکته‌های قلبی یا مغزی را افزایش دهند. این خطر ممکن است با طولانی شدن دوره مصرف و در بیماران با خطر بیماریهای قلبی- عروقی افزایش پیدا کند. قبل از شروع درمان بیمار از نظر ریسک فاکتورهای قلبی- عروقی بررسی شود. 

2- چنانچه بیماران به سولفونامیدها، آسپیرین یا دیگر ضد التهابهای غیر استروئیدی حساسیت داشته باشند، ممکن است به سلکوکسیب نیز حساس باشند. 

3- بیماران با سابقه زخم یا خونریزی گوارشی، از نظر ایجاد خونریزی با سلکوکسیب در ریسک بالاتری قرار دارند. 

4- بیماران از نظر علائم و نشانه‌های سمیت کبدی و کلیوی بررسی شوند، بویژه اگر دهیدره باشند. 

5- در بیماران با آسیب شدید کلیوی، عملکرد کلیه بررسی شود. 

تداخل دارویی: 

عوارض جانبی 

اعصاب مرکزی: گیجی، سردرد، بی خوابی. 

قلبی - عروقی: ادم محیطی. 

گوش، حلق، بینی، چشم: فارنژیت، رینیت، سینوزیت. 

دستگاه گوارش: درد شکمی، اسهال، سوء هاضمه، تهوع. 

متابولیک: هایپرکلرمی، هایپوفسفاتمی. 

عضلانی - اسکلتی: کمر درد (درد پشت). 

تنفسی: عفونت دستگاه تنفسی فوقانی. 

پوست: راش، TEN، سندرم استیونس جانسون، اریتم مولتی فرم، درماتیت اکسفولیاتیو. 

سایر عوارض: آسیبهای تصادفی. 

مکانیسم اثر: 

اثر ضد التهابی: این دارو سیکلواکسیژناز 2 را به صورت انتخابی مهار می‌کند. این عمل منجر به کاهش ساخت پروستاگلاندین شده و به این ترتیب از مکانیسم های التهاب، تب و درد کم می‌کند. به علت اینکه سلکوکسیب در سطوح درمانی سیکلواکسژناز 1 را مهار نمی‌کند، کاهش علائم استئوآرتریت و روماتوئید آرتریت ریسک کمتری در ایجاد عوارض جانبی محیطی دارد. 

فارماکوکینتیک 

جذب: چنانچه سلکوکسیب به صورت مولتیپل دوز مصرف شود، سطح پلاسمایی steady-state در مدت 5 روز ایجاد می‌شود. 

پخش: میزان اتصال پروتئینی آن بویژه به آلبومین بالا می‌باشد. 

متابولیسم: عمدتاً بوسیله CYP2C9 متابولیزه می‌شود. 

دفع: عموما بوسیله متابولیسم کبدی دفع می‌شود. 27% آن در ادرار ترشح می‌شود. در شرایط گرسنگی نیمه عمر حذفی آن حدود 11 ساعت می‌باشد. 

موارد منع مصرف و احتیاط: 

تداخل دارویی 

ممکن است اثر پائین آوردن فشار خون ACEIs را کم کند. فشار خون بیمار را مونیتور کنید. 

ممکن است ریسک زخمهای گوارشی ناشی از آسپیرین را افزایش دهد. آسپیرین با دوز کم می‌تواند بدون خطر در پیشگیری از حوادث قلبی- عروقی استفاده شود. بیمار را از نظر خونریزیهای گوارشی بررسی کنید. 

فلوکونازول ممکن است سطح سلکوکسیب را افزایش دهد. بهتر است سطح سلکوکسیب به حداقل مقدار مؤثر کاهش داده شود. 

ضد التهابهای غیر استروئیدی می‌توانند دفع سدیم ناشی از دیورتیکها مانند فوروزماید را کاهش داده و منجر به احتباس سدیم شوند. بیمار را از نظر ایجاد ادم و افزایش فشار خون بررسی کنید. 

سلکوکسیب ممکن است سطح لیتیوم را افزایش دهد. سطح این دارو به صورت مرتب کنترل شود. 

ممکن است باعث طولانی شدن PT شود. در بیماران تحت درمان با وارفارین PT، INR و علائم و نشانه‌های خونریزی به صورت مرتب کنترل شود. 

استفاده طولانی مدت از الکل ممکن است ریسک تحریک گوارشی یا خونریزی را افزایش دهد. بهتر است مصرف الکل کنار گذاشته شده و بیمار از نظر علائم خونریزی بررسی شود. 

عوارض جانبی: 

ملاحظات اختصاصی 

1- ضد التهابهای غیر استروئیدی ممکن است خطر اتفاقات ترومبوتیک، سکته‌های قلبی یا مغزی را افزایش دهند. این خطر ممکن است با طولانی شدن دوره مصرف و در بیماران با خطر بیماریهای قلبی- عروقی افزایش پیدا کند. قبل از شروع درمان بیمار از نظر ریسک فاکتورهای قلبی- عروقی بررسی شود. 

2- چنانچه بیماران به سولفونامیدها، آسپیرین یا دیگر ضد التهابهای غیر استروئیدی حساسیت داشته باشند، ممکن است به سلکوکسیب نیز حساس باشند. 

3- بیماران با سابقه زخم یا خونریزی گوارشی، از نظر ایجاد خونریزی با سلکوکسیب در ریسک بالاتری قرار دارند. 

4- بیماران از نظر علائم و نشانه‌های سمیت کبدی و کلیوی بررسی شوند، بویژه اگر دهیدره باشند. 

5- در بیماران با آسیب شدید کلیوی، عملکرد کلیه بررسی شود. 

اطلاعات دیگر: 

طبقه‌بندی فارماکولوژیک: مهار کننده سیکلواکسیژناز 2. 

طبقه‌بندی درمانی: ضد التهاب. 

طبقه‌‌بندی مصرف در بارداری: رده C 

نام‌های تجاری: Celebrex, Cobix 

نکات قابل توصیه به بیمار 

1- برطرف شدن درد به صورت کامل، نیاز به زمان دارد. 

2- علائمی مانند ورم، افزایش خستگی، زردی پوست، علائم سرماخوردگی، علائم خونریزی یا سختی تنفس را اطلاع دهید. 

3- در صورت ایجاد راش پوستی، دارو سریعا قطع شود. 

4- در صورت ایجاد ناراحتی گوارشی، دارو با غذا مصرف شود. 

مصرف در سالمندان: چنانچه بیمار وزن کمتر از 50 کیلوگرم نداشته باشد، نیازی به تنظیم دوزاژ نمی‌باشد. اما در حالت کلی افراد مسن عوارض جانبی دارو مانند عوارض گوارشی و اختلال عملکرد کلیه حاد را بیشتر نشان می‌دهند. در این بیماران دارو با احتیاط مصرف شود. 

مصرف در کودکان: استفاده از این دارو در گروه سنی زیر 18 سال بررسی نشده است. 

مصرف در شیردهی: ترشح شدن این دارو در شیر نامشخص می‌باشد. در مورد تجویز این دارو در خانمهای شیرده، منافع و مضرات این دارو سنجیده شود. 

اثر بر آزمایشهای تشخیصی 

این دارو می‌تواند مقدار ALT، AST، BUN و کلراید را افزایش و سطح فسفات را کاهش دهد. 

مسمومیت و درمان 

تظاهرات بالینی: خستگی، خواب آلودگی، تهوع، استفراغ، درد بالای شکم و خونریزی گوارشی. علائم دیگر شامل هایپرتنشن، ARF، دپرسیون تنفسی و کوما می‌باشد. 

درمان: شامل اقدامات حمایتی و درمان علامتی می‌باشد. چنانچه تنها 4 ساعت از مصرف دارو گذشته باشد، تحریک به استفراغ، استفاده از ذغال فعال، استفاده از مسهل اسموتیک یا مخلوطی از آنها می‌تواند استفاده شود. به علت اتصال پروتئینی بالا، دیالیز برای برداشت این دارو مؤثر نمی‌باشد. 

اشکال دارویی: 

Capsule: 100, 200mg 

اطلاعات دیگر: 

طبقه‌بندی فارماکولوژیک: مهار کننده سیکلواکسیژناز 2. 

طبقه‌بندی درمانی: ضد التهاب. 

طبقه‌‌بندی مصرف در بارداری: رده C 

نام‌های تجاری: Celebrex, Cobix 

نکات قابل توصیه به بیمار 

1- برطرف شدن درد به صورت کامل، نیاز به زمان دارد. 

2- علائمی مانند ورم، افزایش خستگی، زردی پوست، علائم سرماخوردگی، علائم خونریزی یا سختی تنفس را اطلاع دهید. 

3- در صورت ایجاد راش پوستی، دارو سریعا قطع شود. 

4- در صورت ایجاد ناراحتی گوارشی، دارو با غذا مصرف شود. 

مصرف در سالمندان: چنانچه بیمار وزن کمتر از 50 کیلوگرم نداشته باشد، نیازی به تنظیم دوزاژ نمی‌باشد. اما در حالت کلی افراد مسن عوارض جانبی دارو مانند عوارض گوارشی و اختلال عملکرد کلیه حاد را بیشتر نشان می‌دهند. در این بیماران دارو با احتیاط مصرف شود. 

مصرف در کودکان: استفاده از این دارو در گروه سنی زیر 18 سال بررسی نشده است. 

مصرف در شیردهی: ترشح شدن این دارو در شیر نامشخص می‌باشد. در مورد تجویز این دارو در خانمهای شیرده، منافع و مضرات این دارو سنجیده شود. 

اثر بر آزمایشهای تشخیصی 

این دارو می‌تواند مقدار ALT، AST، BUN و کلراید را افزایش و سطح فسفات را کاهش دهد. 

مسمومیت و درمان 

تظاهرات بالینی: خستگی، خواب آلودگی، تهوع، استفراغ، درد بالای شکم و خونریزی گوارشی. علائم دیگر شامل هایپرتنشن، ARF، دپرسیون تنفسی و کوما می‌باشد. 

درمان: شامل اقدامات حمایتی و درمان علامتی می‌باشد. چنانچه تنها 4 ساعت از مصرف دارو گذشته باشد، تحریک به استفراغ، استفاده از ذغال فعال، استفاده از مسهل اسموتیک یا مخلوطی از آنها می‌تواند استفاده شود. به علت اتصال پروتئینی بالا، دیالیز برای برداشت این دارو مؤثر نمی‌باشد. 

منبع :https://www.porseshkadeh.com/question/105727

#دکتر محمد عبدالهی#دکتر _محمدرضا _زرین‌ دست،# دکتر _شاپور _زارعی #دکتر احمدرضا دهپور # دکتر رضا ملک‌زاده 


فوروزماید برای کمک به درمان انواع بیماری هایی مانند پرفشاری خون، نارسایی های کلیوی و انواع بیماری های دیگر طبق نظر پزشک تجویز می شود. در این مقاله با تمام اطلاعات دارویی قرص فوروزماید و کاربردها و عوارض این قرص آَشنا خواهید شد.

قرص فوروزماید داروی ادرار آور (مدر) است که بر قوس لوله هنله در گلومرولهای کلیه اثر می گذارد. نام دیگر این دارو لازیکس است. فوروزماید موجب افزایش دفع پتاسیم و کلسیم می شود که این مورد از عوارض این دارو محسوب می گردد. فوروزماید برای درمان فشار خون بالا و مشکلات حاد ریه و چند بیماری دیگر بسته به تشخیص پزشک تجویز می شود. دز این مقاله قصد داریم به بررسی باید و نباید های مصرف قرص های فوروزماید بپردازیم. تا پایان همراه ما باشید

فوروزماید برای درمان سیروز کبدی، نارسایی احتقانی قلب و بیماری های کلیوی کاربرد دارد. همچنین این قرص برای افزایش جریان ادرار و کاهش وزن استفاده می شود. مصرف این قرص برای کاهش وزن در ورزشکاران به عنوان دوپینگ محسوب می شود و مصرف آن بی حالی و سستی را به دنبال خواهد داشت.

اطلاعات دارویی قرص فوروزماید

قرص فوروزماید به عنوان یک درمان کمکی برای درمان پرفشاری خون و همچنین درمان نارسایی مزمن کلیوی مصرف می شود. این قرص برای درمان کم ادراری ناشی از نارسایی کلیه نیز تجویز می شود. مصرف داروی فوروزماید در دوران بارداری تجویز نمی شود مگر اینکه فقط با تجویز پزشک باشد.

عوارض جانبی

همه ی داروهای صنعتی و همچنین داروهای گیاهی دارای عوارض جانبی هستند. داروی فوروزماید هم مانند بقیه داروها موجب عوارضی برای بدن می شود. این عوارض شامل موارد زیر هستند.

کم شدن سدیم، پتاسیم و منیزیم

افزایش دفع کلسیم

کاهش فشار خون (در بیماران دارای پرفشاری خون این مورد درمان محسوب می شود.)

حالت تهوع

اختلالات گوارشی

افزایش موقت غلظت کلسترول و تری گلیسیرید

افزایش اوره خون و نقرس

هشدارها

مصرف قرص فوروزماید موجب کم شدن پتاسیم و سدیم خون می شود. این قرص برای درمان بی ادراری و نقص در عملکرد کلیه باید با احتیاط فراوان مصرف شود. مصرف فوروزماید در افراد مسن و سالخورده ممکن است به اثرات این دارو بر روی فشار خون و الکترولیت ها حساس تر باشد و در معرض خطر ابتلا به حملات ترومبوآمبولی و کلاپس گردش خون قرار بگیرند.

تداخل دارویی فوروزماید

اگر در هنگام مصرف فوروزماید، لیتیم را مصرف نمایید موجب بروز مسمومیت ناشی از لیتیم می شود. اثرات انعقادی دارو های ضد انعقاد مانند آسپرین در کنار مصرف داروی فوروزماید، این اثرات افزایش می یابند.

نکات مهم مصرف قرص های فوروزماید

در طول مصرف این دارو احتمال بروز کمی پتاسیم خون وجود دارد، به همین دلیل مصرف مکمل های پتاسیم ضروری است.

در هنگام ایستادن به مدت طولانی، ایستادن در هوای گرم و انجام فعالیت های جسمانی، به دلیل اثرات کاهنده فشار خون در حالت ایستاده، باید احتیاط شود.

اگر احساس بهبودی کامل را نیز کردید باید مصرف این قرص را ادامه دهید.

این دارو افزایش فشار خون را درمان نمی کند بلکه موجب کنترل فشار خون می شود. به همین دلیل ممکن است مصرف این دارو برای برخی افراد تا آخر عمر توصیه شود.

اگه مشکل کم ادراری شما پس از مصرف آن در طی 24 ساعت بهبود نیافت، توصیه می شود که مصرف این قرص را قطع نمایید.

اگر پزشک شما مصرف این دارو را یک بار در روز تجویز کرده است، بهتر است برای جلوگیری از تکرر ادرار در طول شب، این قرص را صبح مصرف نمایید.

با مصرف قرص فوروزماید احتمال حساسیت به نور وجود دارد. از این رو از تماس بیش از حد و یا قرار گرفتن در معرض نور خورشید باید خودداری کنید.

عوارض فوروزماید قرص فوروزماید برای کمک به درمان بیماری هایی مانند پرفشاری خون، مشکلات کلیوی و انواع بیماری های دیگر طبق نظر پزشک تجویز می شود، حال که با تمامی باید و نباید های استفاده از فوروزماید آشنا شدید، پیشنهاد می کنیم با کلیک بر روی اطلاعات دارویی و مراجعه به این صفحه به مطالعه مقالات دیگر در رابطه با داروهای مختلف بپردازید.

بدون تجویز پزشک از مصرف دارو جدا پرهیز کنید و حتما بروشور داخل جعبه قرص را به دقت مطالعه فرمایید.

منبع :http://arga-mag.com/88938

 

#دکتر محمد عبدالهی#دکتر _محمدرضا _زرین‌ دست،# دکتر _شاپور _زارعی #دکتر احمدرضا دهپور # دکتر رضا ملک‌زاده 


قرص پروپرانولول (Propranolol) در مورادی مثل کنترل اضطراب و تپش قلب مصرف می‌شود.از عوارض قرص پروپرانولول می‌توان به افسردگی و تهوع اشاره کرد.

ستاره | سرویس سلامت - اضطراب و استرس یکی از مشکلاتی است که تقریبا گریبانگیر بسیاری از افراد است. هراس از زندگی، ترس از آینده و افسوس درباره گذشته همگی می‌توانند باعث ایجاد اضطراب و به دنبال آن تپش قلب در فرد گردند. در این مواقع اولین چیزی که به ذهن می‌رسد مراجعه به روانپزشک و مصرف داروهای شیمیایی است حتی برخی افراد بدون مراجعه به پزشک خود اقدام به تهیه داروهای کنترل استرس شدید و اصطلاحا آرام‌بخش می‌کنند که ممکن است این کار عوارض جبران‌ناپذیری در پی داشته باشد. در ادامه با یکی از داروها با نام قرص پروپرانولول در این زمینه آشنا می‌شوید.

پروپرانولول چیست؟

پروپرانولول (Propranolol) دارویی از دسته بتابلاکرهاست (بتا بلاکرها باعث کاهش آدرنالین در بدن و پیشگیری از اضطراب می‌شوند) که با نام‌های تجاری ایندرال و پرانول هم شناخته می‌شود، این دارو عمدتا برای درمان فشارخون و نامنظمی تپش قلب مورد استفاده قرار می‌گیرد. پروپرانول برای بیماری‌های گوناگون دیگری چون تسکین درد قلبی، پیشگیری از سردردهای میگرنی و درمان بی‌نظمی تپش تجویز می‌شود. پروپرانولول در تعدادی از اختلالات فیزیکی مانند لرزش اساسی و نیز روحی مانند فوبیای اجتماعی، اختلال اضطراب و اختلال هراس به‌ویژه اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) نیز کاربرد دارد.

قرص پروپرانولول در چه مواردی مصرف می‌شود؟

درمان اضطراب

یکی از علایم اصلی اضطراب بالا رفتن ضربان قلب است که به عنوان بخشی از پاسخ جنگ و گریز بشمار می‌رود. در مواقع خطر، بدن آدرنالین را به منظور افزایش کار قلبی و پمپاژ سریع‌تر خون و اکسیژن تولید می‌کند. در این موارد مصرف پروپرانول برای اضطراب، باعث می‌شود کمتر احساس ضعف و سستی کنیم. تقویت عضلات با افزایش خون‌رسانی که ما را وحشت‌زده و عصبانی می‌کند در صورت سریع کار نکردن قلب اتفاق نمی‌افتد. به دلیل این دو فایده مهم پروپرانول است که از آن برای درمان اضطراب استفاده می‌شود.

کنترل فشار خون

اگر شما دارای فشار خون بالا می‌باشید، قرص پروپرانولول اجازه می‌دهد تا فشار خون در رگ‌های خونی‌تان کاهش یابد و به پیشگیری از ریتم غیر طبیعی سریع قلب (آریتمی) کمک می‌کند.

پیشگیری و کنترل میگرن‌های عصبی

این بتابلاکر معمولا برای کمک به جلوگیری از میگرن تجویز می‌گردد. قرص پرانول 10 یا پرانول 20 می‌تواند برای افرادی که درمان‌های دیگری برای میگرن دریافت کرده‌اند و نامناسب بوده، مفید واقع شود.

چگونگی مصرف

پروپرانولول را دقیقا طبق تجویز پزشک مصرف کنید. به طور معمول شما می‌توانید یک عدد قرص 20 تا 40 میلی‌گرم پروپرانولول را یک ساعت قبل از قرار گرفتن در یک موقعیت استرس‌زا و مضطرب بخورید.

در ارتباط با مصرف پروپرانولول موارد زیر را در نظر داشته باشید:

هرگز مصرف این دارو را به صورت ناگهانی متوقف نکنید.

این دارو می‌تواند منجر به نتایج غیرطبیعی در نتایج آزمایشی شود.

اگر در حال درمان پرفشاری خون هستید، استفاده از پروپرانولول را حتی زمانی که احساس خوبی دارید مصرف کنید.

دارو را در دمای اتاق و به دور از رطوبت نگه‌داری کنید.

هرگز اجازه ندهید داروی مایع منجمد شود.

عوارض مصرف قرص پروپرانولول

اسهال، تهوع، سردی دست و پاها، اختلالات خواب، تغییر در میل جنسی و ریزش مو می‌تواند در صورت مصرف قرص پروپرانولول پدیدار گردد. عوارض مصرف این دارو را می‌توان موارد زیر دانست:

افزایش وزن

بتابلوکرها باعث وزن‌گیری افراد می‌شوند. بلاک کردن آدرنالین در بدن باعث شلی بدن شده و ممکن است سطح سوخت و ساز را پایین آورده و منجر به افزایش در بدن شود.

افسردگی و خستگی

ما به مقداری آدرنالین برای تحرک و بشاش بودن نیاز داریم. در صورتیکه این دارو آدرنالین را در بدن بلاک می‌کند که این موضوع علاوه بر بروز افسردگی باعث از دست دادن کالری و خستگی هم می‌شود.

تاری دید و احساس سرگیجه

زمانی که ضربان قلب کاهش یابد احتمال سرگیجه  یا غش در فرد افزایش می‌یابد. تاری دید هم از دیگر عوارض مصرف این دارو است.

قرص پروپرانولول - درمان اضطراب - عوارض مصرف پروپرانولول

هشدارهای مصرف دارو

اگرچه مصرف قرص پروپرانولول باعث تسکین وضعیت اضطراب و استرس ما می‌شود اما مصرف دایمی آن اعتیادآور است و بعد از آن بدون خوردن قرص کاری را نمی‌توانیم انجام دهیم. همچنین، بتابلاکرها مانند پروپرانول تنها می‌تواند آدرنالین را بلاک کند اما تولید آن را متوقف نمی‌کند. این سوال اینجا مطرح می‌شود پس چه اتفاقی برای تولید آدرنالین می‌افتد؟ بنابراین مصرف دایم این قرص‌ها باعث تغییر عملکرد طبیعی می‌شود که با قطع آن‌ها بدون جایگزین درمانی دیگر مشکلاتی در بدن بوجود می‌آید.

توجه داشته باشید که اگر به پروپرانولول حساسیت دارید نباید آن را مصرف کنید. اگر مبتلا به آسم، تپش قلب بسیار کند و یا شرایط قلبی حاد هستید بهتر است از این دارو استفاده نکنید.

دارو رو حتما با تجویز پزشک استفاده کنید و بروشور داخل جعبه قرص را به دقت مطالعه نمایید .

منبع : https://setare.com/fa/news/11196

 

#دکتر محمد عبدالهی#دکتر _محمدرضا _زرین‌ دست،# دکتر _شاپور _زارعی #دکتر احمدرضا دهپور # دکتر رضا ملک‌زاده 


‎ایوابرادین از دارو های قلبی - عروقی می باشد که در نارسایی های قلبی مزمن به کاهش ضربان قلب کمک می نماید. 

‎این دارو همچنین در تاکی کاردی سینوسی و آنژین پایدار بصورت off-label تجویز می گردد. 

‎مصرف این دارو در افراد مبتلا به نارسایی قلبی ریسک بستری در بیمارستان ناشی از تشدید نارسایی قلب را کاهش می دهد. 

‎فرم دارویی : 

‎این دارو به صورت قرص خوراکی در دوز های 5 و 7/5 میلی گرم موجود می باشد و به نام تجاری carlanor معروف است.

مکانیسم اثر

‎ایوابرادین با بلوک کانال هایی که در اثر هایپرپلاریزاسیون در گره سینوسی دهلیزی فعال می شوند (کانال های HCN یا f-channels) و مهار انتخابی pace maker قلبی به کاهش ضربان قلب کمک می نماید.

فارماکوکینتیک

‎متابولیسم این دارو در کبد و روده ها صورت می گیرد. ایوابرادین در کبد سوبسترای CYP3A4 می باشد. 

‎دفع این دارو از راه ادرار و مدفوع بوده و نیمه عمر آن در حدود 6 ساعت می باشد. زمان پیک این دارو در پلاسما در سریع ترین حالت 1 ساعت و در صورت مصرف با غذا، 2ساعت می باشد.

عوارض جانبی

‎عوارض شایع: 

‎برادی کاردی، فشار خون بالا، فیبریلاسیون دهلیزی، ضعف بینایی 

‎عوارض جدی: 

‎فیبریلاسیون بطنی، برادی کاردی شدید، ایست سینوسی، بلوک قلبی، علائم حساسیت (مانند کهیر و راش)، آنژیوادم، ضعف بینایی شدید

تداخلات دارویی

‎ایوابرادین با داروهای سوبسترای CYP3A4 و داروهایی که برادی کاردی ایجاد می نمایند می تواند تداخل ایجاد نماید. 

‎منع مصرف همزمان : 

‎آتازاناویر، کلرامفنیکل، کلاریترومایسین، دلاویریدین، فوزامپرناویر، ایندیناویر، ایتروکونازول، کتوکونازول، میفپریستون، نفازودون، پسوکونازول، ریتوناویر، وریکونازول 

‎مصرف با احتیاط و پیگیری و یا ترجیح بر مصرف دارو های مشابه: 

‎اپرپیتانت، بوسنتان، باربیتورات ها، داروهای ضد تشنج (کاربامازپین، فنی توئین، والپروئیک اسید، توپیرامات، پریمیدون)، سیپروفلاکساسین، سیکلوسپورین، دانازول، داروناویر، دیلیتازم، افاویرنز، فلوکونازول، میتوتان، مدافینیل، نفی سیلین، ریفامپین، وراپامیل 

‎مصرف همزمان با پیگیری و تنظیم مجدد دوز: 

‎آسبوتولول، آمیودارون، آتنولول، آملودیپین، بتاکسولول، کارودیلول، کلونیدین، دیگوکسین، دونپزیل، اسمولول، فنتانیل، گالانتامین، لابتالول، متیل دوپا، متوپرولول، نادولول، نئوستیگمین، نیکاردیپین، نیفدیپین، نیمودیپین، فیزوستیگمین، پروپرانولول، کینیدین، ریواستیگمین، تیمولول و...

هشدار ها

‎منع مصرف: 

‎در. صورت حساسیت به این دارو یا سایر داروهای قلبی عروقی، نارسایی کبدی شدید، در زمان حملات حاد در نارسایی قلبی، افراد با فشار خون کمتر از 90/50، sick sinus syndrome همراه یا بدون pace maker، بلوک گره سینوس دهلیزی همراه یا بدون pace maker, بلوک درجه 2 و 3 گره دهلیزی بطنی، ضربان قلب کمتر از 60 در زمان استراحت، فیبریلاسیون دهلیزی 

‎احتیاط: 

‎در صورت وجود برادی کاردی، اختلالات گره سینوسی، نقص در هدایت جریان قلبی، اختلالات شدید بطنی 

‎عوارض جانبی ایوابرادین:

توصیه های دارویی

‎-گرفتن نوار قلبی در فواصل منظم و بصورت دوره ای جهت کنترل وضعیت قلبی بیمار لازم می باشد. 

‎-ضربان قلبی بیمار بصورت منظم تحت کنترل باشد خصوصا در صورتی که بیمار در کنار این دارو، داروهایی مانند آمیودارون، بتابلاکرها و دیگوکسین نیز مصرف می نماید. 

‎-بیمار فشار خون و ضربان خود را بصورت مرتب اندازه گیری نماید و در صورت مشاهده تغییرات زیاد آن ها را به پزشک اطلاع دهد. 

‎-ریتم قلبی بیمار جهت تشخیص فیبریلاسیون دهلیزی بررسی گردد.

حتما دارو را تحت نظر پزشک استفاده نمایید و اثرات جانبی نوشته شده در بروشور قرص را به دقت مطالعه فرمایید.

منبع:http://www.darooyab.ir/G-4766/Ivabradine

 

#دکتر محمد عبدالهی#دکتر محمدرضا زرین‌ دست،# دکتر شاپور زارعی #دکتر احمدرضا دهپور # دکتر رضا ملک‌زاده