دانستی های دارویی

لیتیوم برای تثبت کردن حالت خلقی به کار می رود اما چگونگی عملکرد این داور هنوز مشخص نشده است. از لیتیوم باری درمان اختلالاتی مانند افسردگی، شیدایی، اختلال دو قطبی و ... استفاده می شود. مصرف زیاد این دارو بسیار خطرناک می باشد و برای بدن مضر و سمی است. به همین دلیل حتما باید قبل از شروع به مصرف داروی لیتیوم، مقدار دقیق مصرف توسط درمانگر به طور دقیق مشخص شود. در چند هفته اول مصرف داروی لیتیوم باید با آزمایش خون منظم در چند هفته توسط درمانگر کنترل شود تا مطمئن شوید که مقدار مناسبی از دارو را مصرف می کنید.

لیتیوم چیست ؟

قرص لیتیوم (lithium) به منظور درمان مانیاُ، بیماری مانیک – دپرسیو، افسردگی ، رفتار های تهاجمی و دوقطبی و ... استفاده می شود. این دارو دفعات و شدت نوسانات خلقی در افراد مبتلا به اختلال دو قطبی را کاهش می دهد و به فرد اجازه می کدهد که کنترل بیشتری بر روی حواس خود داشته باشد.

اختلال دوقطبی نوعی اختلال خلقی و رفتاری در افراد می شود از جمله بیماری های روانی است. برای آشنایی بیشتر با این بیماری و روش های درمان اختلال دوقطبی کلیک کنید.

اثرات جانبی مصرف داروی لیتیوم

اثرات مصرف داروی لیتیوم در کوتاه مدت اثرات نامطلوبی به صورت زیر می باشد

-احساس تشنگی

-ادرار زیاد تر از معمول

- افزایش وزن

اثراتی که در صورت مصرف نادرست داروی لیتیوم دیده می شود:

-تاری دید

-ضعف شدید ماهیچه های بدن

-اسهال

-لرزش دست

-احساس بیمار بودن

این علائم معمولا با کاهش دوز مصرف دارو بهبود می یابد.

اگر سطح لیتیوم در خون شما خیلی بالا باشد شما حالات زیر را تجربه خواهید کرد:

-استفراغ کردن

-تلو تلو خوردن

- لکنت زبان

در صورت مشاهده این علائم در خود هر چه سریعتر از یک درمانگر متخصص در این زمینه مشاوره بگیرید.

آزمانش خون در زمان مصرف لیتیوم

در هفته های ابتدایی مصرف لیتیوم، آزمایش خون به منظور اطمینان از درست بودن سطح لیتیوم در خون استفاده می گردد. تا وقتی که مصرف لیتیوم در فرد ادامه داشته باشد. آزمایش خون نیز ادامه خواهد داشت ولی تعداد دفعات آزماش خون با گذشت زمان به مرور کم می شود.

استفاده طولانی مدت از داروی لیتیوم سبب مشکلات کلیوی و غده تیرویید می گردد. هر چند ماه یک بار برای اطمینان از کار کرد صحیح کلیه و غذه تیرویید صورت آزمایش خون انجام می شود. در صورت دیدن هر گونه مشکلی در آزماش خون خود هر چه سریعتر از یک درمانگر متخصص در این زمینه مشاوره بگیرید.

تثبیت کننده های دیگر خلقی

با وجود اینکه لتیوم موثرترین داروی تثبیت کننده خلقی می باشد. اما دارو های دیگری نیز برای تثبیت خلق وجود دارد.

-سدیم والپروت یک ضد تشنج می باشد ولی هنوز ثابت نشده است که به اندازه لتیوم موثر باشد. این دارو نباید برای خانم های باردار تجویز شود. کاربامازپین تاثیر کمتری برای درمان اختلالات دو قطبی دارد اما برای بسیاری از افراد بسیار تاثیر گذار واقع می شود. تجویز دارو های ضد جنون ( مانند اولانزاپین) نیز می تواند به عنوان تثبیت کننده استفاده گردد.

مراقب های شخصی لازم در زمان مصرف داروی لیتیوم

استفاده از رژیم غذایی مناسب در زمان استفاده از دارویی لیتیوم از اهمیت زیادی برخوردار است. در ادامه مهمترین مواردی را که باید بدانید ذکر شده است :

- به مقدار زیاد و مرتب از نوشیدنی های غیر شیرین به خصوص آب استفاده نمایید.

- غذا خوردن منظم – اینکار به تعادل مایعات در بدن کم می کند.

- کاهش مصرف کافیین که در بسیاری از غذاها و نوشیدنی ها مانند چایی، قهوه و نوشابه و ... وجود دارد. این مواد با افزایش ادرار سطح لیتیوم در بدن شما را افزایش می دهند.

نکات مهم در مورد لیتیوم

در ادامه یه سری از نکات مهم برای افرادی که داروی لیتیوم را مصرف می کنند آمده است :

1- هیچ گاه کمتر یا بیشتر از مقدار تجویز شده توسط درمانگر از داروی لیتیوم مصرف نکنید. حتی اگر احساس بهبودی داشتید، به هیچ وجه مصرف خود را قطع نکیند.

2- اگر نوبت مصرف داروی لیتیوم را فراموش کردید، بلافاصله بعد از این که به یادتان افتاد دارو مصرف کنید. اگر کمتر از 6 ساعت به نوبت بعدی مصرف مانده بود، نوبت خود را فراموش کنید و بر اساس برنامه دارویی دارید مصرف خود را ادامه دهید و به هیچ وجه میزان مصرف خود را تغییر ندهید

3- در صورت وجود سابقه لوسمی این دارو نباید مصرف شود.

4- در صورت داشتن سابقه بیماری های مشکلات قلبی یا فشار خون، صرع، پارکینسونیسم، عفونت، اختلال ادراری یا مشکلات کلیوی حتما قبل از مصرف این دارو از پزشک متخصص در این ظمینه مشاوره بگیرید.

5- از علائم مسمومیت لیتیوم می توان به خواب آلودگی خفیف، کسالت، سرگیجه و عدم تعادل ، عدم هماهنگی، هیپررفلکسی، تشنج سایکوز، سنکوپ، مشکلات اداراری، نارسایی های گردش خون اشاره داشت که در صورت مصرف بیش از حد منجر به مرگ می گردد. در صورت مشاهده هر یک از این علائم سریعا از یک درمانگر متخصص در این زمینه مشاوره بگیرید.

6- مصرف داروی لیتیوم مانند هر داروی دیگری دارای اختلال دارویی است و در صورت مصرف داروی های به خصوص دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی، داروهای ضد روان پریشی (کلرپرومازین، هالوپردول، مولیدون) منجر به وجود آمدن مشکلات و عوارض جانبی بسیار خطرناک در فرد می شود. حتما قبل از مصرف هر داروی دیگری همراه با لیتیوم از یک درمانگر متخصص در این زمینه مشاوره بگیرید.

7- با توجه به عوارض خواب آلودگی و سرگیجه مصرف لیتیوم توصیه می کنیم که در هنگام رانندگی یا کارهایی که نیازمند هوشیاری کامل شما هستند، در مصرف لیتیوم دقت نمایید.

8- در زمان مصرف داروی لیتیوم، حتما برای رژیم گرفتن و از دست دادن آب و نمک با پزشک خود مشورت نمایید.

9- هنگام ورزش کردن در هوای گرم باید احتیاط کنید چرا که کاهش مایعات در بدن سبب ایجاد مسمویت ناشی از مصرف داروی لیتیوم می شود.

10- در صورت تصمیم داشتن برای بار داری و یا شیر دهی ؛ حتما با پزشک خود در مورد مصرف داروی لیتیوم مشورت کنید.

11- از قطع ناگهانی دارو جدا پرهیز کنید.

از مصرف خودسرانه این دارو جدا خودداری کنید و بروشور داخل جعبه قرص را به دقت مطالعه فرمایید .

منبع :https://honarehzendegi.com/fa

 

#دکتر محمد عبدالهی#دکتر محمدرضا زرین‌ دست،# دکتر شاپور زارعی #دکتر احمدرضا دهپور # دکتر رضا ملک‌زاده 

افسردگی گونه ای از بیماری های روانی به شمار می آید که می تواند علاوه بر زندگی شخص باعث ایجاد تغییرات ناخوشایندی در اطرافیان و خانواده ی او هم بشود و همین امر سبب اهمیت درمان هر چه زودتر این بیماریست. قرص نفازودون (Nefazodone) که اغلب با نام تجاری و اختصاری Serzone هم در داروخانه ها یافت می شود یک داروی فنیل پیپرازینی است که مشابهت زیادی به داروی ترازودون داشته اما بر عکس ترازودون خاصیت خواب آلودگی و رخوت زائی ندارد و در مجموع باعث اعتیاد فرد مصرف کننده (در مدت کوتاه) به آن نمی شود. ضمنا قرص نفازودون فاقد عوارض جنسی SSRI ها نیز می باشد. مهمترین مورد مصرف این دارو در درمان افسردگی اساسی است اما برخی از متخصصان بر این باورند که اثرگذاری قرص نفازودون در درمان افسردگی کمتر از SSRI ها می باشد. در ادامه به توضیح دیگر موارد مصرف قرص نفازودون و نحوه ی عملکرد آن می پردازیم.

مکانیزم اثر قرص نفازودون

قرص نفازودون جذب سریع خوراکی دارد و در ظرف 2 تا 4 ساعت به نیمه عمر خود می رسد که همین امر باعث می شود فرد مصرف کننده برای مشاهده ی تنیجه ی بهتر حداقل روزی دو بار این قرص را مصرف کند. متابولیت فعال هیدروکسی نفازودون در عرض 4 تا 5 روز حاصل می گردد و این دارو در سالمندان سوخت و سازی نصف جوانان دارد. شایان ذکر است که قرص نفازودون مهارکننده باز جذب سروتونین بوده و اثر بسیار کمی روی باز جذب NE دارد. همچنین این دارو آنتاگونیست a1 آدرنرژیک نیز بوده و با سایر گیرنده های آدرنرژیکی و کولینرژیکی، دوپامینرژیکی و سروتونینی و بنزودیازپینی تداخلی ندارد. 

دیگر موارد مصرف قرص نفازودون

دیگر موارد مصرف قرص نفازودون در افسردگی های متوسط، ملانکولی، افسردگی همراه با اضطراب، اختلال پانیک، ملال قبل از قاعدگی (سندروم پیش از قاعدگی) و دردهای مزمن، اختلال خواب، خر و پف و دردهای نوروپاتیک می باشد. قرص نفازودون در مطالعات کوتاه مدت (9 تا 8 هفته) و مطالعات نگاه دارنده (تا 6 هفته) به طور مستقیم با مهارکننده های انتخابی باز جذب سروتونین (SSRIs) مقایسه شدند که نتیجه ی این مطالعات نشان داد که نفازودون (523=N) با (فلوکستین، سرترالین و پاروکستین) در درمان افسردگی متوسط تا شدید اثری یکسان نشان داده اند. اما نیم رخ عوارض جانبی آنها متفاوت و به نفع قرص نفازودون بوده است به ویژه در حیطه عوارض خواب، افزایش وزن و اختلال عملکرد جنسی. همچنین شواهد قابل توجهی مبنی بر کارایی قرص نفازودون در درمان زیر گونه های مختلفی از افسردگی وجود دارد. در یک مطالعه کنترل شده بین قرص های دارونما و قرص نفازودون روی 120 بیمار بستری در بیمارستان که مبتلا به افسردگی شدید بودند نشان داده شده است: در این مطالعه ی شش هفته ای بیماران درمان شده با نفازودون در مقایسه با دارونماها از بهبودی چشمگیری برخوردار شدند.

عوارض جانبی قرص نفازودون

بررسی های بالینی قرص نفازودون قبل از ورود به بازار بر روی تقریبا 3000 بیمار نشان داده اند که بروز عوارض با قرص نفازودون نسبتا کم است و فقط 16 درصد بیماران دارو را به دلیل عوارض جانبی آن قطع کردند. شایع ترین عوارضی که بیش از دارونماها بودند شامل: خواب آلودگی (25 درصد در مقابل 14 درصد)، خشکی دهان (25 درصد در مقابل 13 درصد)، تهوع (22 درصد در مقابل 12 درصد)، سیاهی رفتن چشم (17 درصد در مقابل 5 درصد)، یبوست (4 درصد در مقابل 8 درصد)، بی حالی (11 درصد در مقابل 5 درصد)، تاری دید (9 درصد در مقابل 3 درصد)، دیدن نقاط و خطوط در میدان بینایی (7 درصد در مقابل 1 درصد) بود. بروز عوارض جانبی معمولا با افزایش دوز بیشتر می شوند. شایع ترین دلیل قطع قرص نفازودون تهوع، سیاهی رفتن چشم، بی حالی، و بی قراری می باشد. این دارو اثرات خفیفی بر خواب REM دارد که مرحله یک خواب را کاهش می دهد و کفایت خواب را زیاد می کند. این اثرات در بیماران افسرده و هم چنین افراد سالم گزارش شده است. در مقایسه با فلوکستین، قرص نفازودون بهبودی بیشتری در ساختار خواب چه به صورت عینی و چه به صورت ذهنی ایجاد می نماید.

نکات مهم در خصوص قرص نفازودون

 قرص نفازودون

√ قرص های نفازودون در دوزهای 50، 100، 200، 250 میلی گرمی موجود است که توسط شرکت Bristol و Squibb در کشور وارد می گردد. شرکت های دارویی اعتقاد دارند که این قرص از داروهای مؤثر در درمان کاهش لیبیدو (شهوت) در بیماران افسرده است و یکی از موارد درمان اختلالات عملکردی جنسی ناشی از افسردگی نیز می باشد.

 √ نفازودون و ترازودون در بین ضد افسردگی ها از نظر این که خواب REW را افزایش داده و تداوم خواب را بهبود می بخشند، بی نظیرند.

 √ در مصرف توأمان قرص نفازودون با MAOI ها، تریازولام، آلپرازولام و ترفنادین باید فوق العاده احتیاط نمود و حدالامکان از مصرف این داروها همراه هم پرهیز کرد

 √ ماکزیمم دوز مصرف نفازودون 400 میلی گرم در روز می باشد.

√ به خاطر افت قابل ملاحظه در فشارخون در افراد قلبی و عروقی و سکته های مغزی باید با ملاحظه مصرف شود.

√ این دارو ممکن است به جنین آسیب بزند برای همین بهتر است زنان باردار قبل از مصرف این دارو با پزشک مشورت کنند.

√ این قرص در شیر مادر ترشح می شود و ممکن است باعث رخوت در نوزاد شیرخواره شود.

دارو بدون تجویز پزشک استفاده نکنید و بروشور داخل جعبه دارو را به دقت مطالعه کنید .

منبع :https://asanteb.com/92387

#دکتر محمد عبدالهی#دکتر محمدرضا زرین‌ دست،# دکتر شاپور زارعی #دکتر احمدرضا دهپور # دکتر رضا ملک‌زاده 

پاروکستین یا پاکسیل برای درمان افسردگی و برخی اختلالات روحی تجویز می شود که در این مطلب به جزئیات کامل مربوط به این دارو اشاره می کنیم

قرص پاروکستین یا پاکسیل Paxil چیست؟

اسامی تجاری : پاکسیل Paxil

نام عمومی یا ژنریک : Paroxetine Hcl

پاروکستین Paroxetine یا پاکسیل برای درمان افسردگی، حمله هراس، اختلال وسواس اجباری obsessive-compulsive disorder، اختلالات اضطراب و اختلال اضطارب پس از سانحه post-traumatic stress disorder تجویز می شود. این دارو از طریق کمک به بازگشت تعادل به یک ماده طبیعی با نام سروتونین serotonin در مغز اثر بخشی می کند. 

پاروکستین یک مسدود کننده انتخابی باز جذب سروتونین SSRI است. این دارو به بهبود خلق و خو، خواب، اشتها و سطح انرژی کمک می کند و همچنین باعث بازگشت علاقه به فعالیت های روزمره می شود. پاروکستین باعث کاهش ترس، اضطراب، افکار ناخواسته و تعداد حملات هراس می شود. به علاوه لزوم انجام کارهای مکرر و تکراری (از جمله شستن دست ها و چک کردن اطراف) را که باعث مختل شدن فعالیت های روزمره می شود، کاهش می دهد. 

طریقه مصرف پاروکستین

پاروکستین,قرص پاروکستین,دارو

قبل از شروع مصرف دارو راهنمای مصرف و اطلاعات دارویی را با دقت مطالعه کنید و اگر سوالی دارید از پزشک خود یا پزشک داروخانه بپرسید. 

قرص پاروکستین خوراکی است و طبق دستور پزشک باید با غذا یا بدون غذا مصرف شود. معمولا یک بار در روز و آن هم صبح خورده می شود. خوردن پاروکستین با غذا باعث کاهش تهوع می شود.اگر این دارو باعث خواب آلودگی در طول روز می شود، با پزشک در مورد مصرف آن در بعد از ظهر مشورت کنید.

میزان مصرف داروی پاروکستین بر اساس شرایط پزشکی، پاسخ به درمان، سن و سال و دیگر شرایط پزشکی فرد مصرف کننده تعیین می شود. حتما در مورد تمام داروها و محصولاتی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بدون نسخه و داروهای گیاهی) به پزشک خود اطلاع دهید.

برای کاهش خطر بروز عوارض جانبی ناشی از دارو پزشک در ابتدا مصرف دارو را با میزان کمتری شروع می کند و به تدریج میزان مصرف را افزایش می دهد. دستورات پزشک را با دقت دنبال کنید. میزان مصرف دارو را به هیچ عنوان افزایش ندهید و دارو را برای مدت طولانی تری مصرف نکنید. با افزایش میزان مصرف دارو شرایط بهتر نشده و خطر بروز عوارض جانبی افزایش پیدا می کند.

پاروکستین را به طور منظم مصرف کنید تا بیشترین بهره را از آن ببرید. به هیچ عنوان قرص پاروکستین را قبل از مصرف نشکنید، خراش ندهید و از جویدن آن اجتناب کنید. در مورد چگونگی خوردن دارو دستورات پزشک را با دقت دنبال کنید. 

اگر داروی پاروکستین را به خاطر مشکلات قبل از قاعدگی مصرف می کنید، پزشک به شما توصیه خواهد کرد هر روز در ماه که دچار مشکل می شوید مصرف کنید یا دو هفته قبل از اولین روز پریودی این دارو را بخورید.

لازم است حتی اگر احساس خوبی دارید مصرف دارو را ادامه دهید. مصرف پاروکستین را بدون مشورت با پزشک و به طور ناگهانی متوقف نکنید. اگر مصرف این دارو به طور ناگهانی متوقف شود، شرایط بدتر خواهد شد. به علاوه ممکن است علائمی را در خود مشاهده کنید، از جمله نوسانات خلقی، سردرد، خستگی، تغییر در الگوی خواب و احساسی شبیه به شوک الکتریکی.

برای پیشگیری از این علائم در زمان قطع مصرف دارو، پزشک از شما می خواهد مصرف دارو را به تدریج کاهش دهید. برای جزئیات بیشتر با پزشک مشورت کنید. بدتر شدن علائم را سریعتر به پزشک اطلاع دهید. اثربخشی کامل دارو چند هفته طول می کشد. 

عوارض جانبی پاروکستین

در زمان مصرف قرص پاروکستین عوارضی بروز می کند که عبارتند از:

تهوع

خواب آلودگی

سرگیجه

مشکل در خوابیدن

از دست دادن اشتها

ضعف

خشکی دهان

عرق کردن

تاری دید

خمیازه کشیدن

اگر هر یک از این عوارض ادامه پیدا کرده یا بدتر شدند به پزشک اطلاع دهید. 

به یاد داشته باشید که پزشک پاروکستین را با در نظر گرفتن مزایا و عوارض آن تجویز کرده است و مزیت های دارو بیشتر از عوارض آن بوده است. بسیاری از افرادی که این دارو را مصرف می کنند، هیچ عارضه جانبی در خود مشاهده نمی کنند. 

اگر عارضه جانبی جدی در خود مشاهده کردید، حتما به پزشک اطلاع دهید، عوارض جانبی جدی مربوط به پاروکستین عبارتند از:

لرز

بیقراری

ناتوانی در بی حرکت ماندن

کاهش علاقه به رابطه جنسی

تغییر در توانایی جنسی

بی حسی، خارش و کبود شدن و خونریزی سریع و ساده

ضربان قلب نامنظم

ضعف و گرفتگی عضلانی

تشنج

برخی عوارض جانبی پاروکستین جدی و خطرناک هستند که در صورت مشاهده هر یک از آنها به پزشک مراجعه کنید. این عوارض جانبی خطرناک عبارتند از :

مدفوع سیاه

استفراغ کردن ماده ای که شبیه به قهوه است

درد، التهاب و قرمزی چشم ها

بزرگ شدن مردمک ها

تغییر در بینایی

پاروکستین باعث افزایش سروتونین می شود و این مسئله منجر به بروز عارضه ای نادر و خیلی خطرناک به نام سندروم سروتونین می شود. اگر در حال مصرف داروهای دیگر افزایش دهنده سروتونین هستید، خطر بروز سندروم سروتونین بیشتر می شود، بنابراین در مورد تمام داروهایی که در حال مصرف آنها هستید، با پزشک خود مشورت کنید. 

در صورت بروز هر یک از این علائم بلافاصله به پزشک مراجعه کنید:

ضربان قلب

توهم

از دست دادن تعادل

سرگیجه شدید

تهوع شدید

استفراغ

اسهال

کشش عضلات

تب بی دلیل

بی قراری و تحریک غیر عادی

به ندرت پیش می آید مردانی که در حال مصرف پاروکستین هستند دچار نعوظ دردناک و طولانی مدت شوند که بیشتر از 4 ساعت طول می کشد. در صورت بروز این شرایط مصرف دارو را متوقف کرده و به پزشک مراجعه کنید. 

پاروکستین به ندرت باعث بروز واکنش های حساسیتی می شود. با این حال در صورت بروز واکنش های حساسیتی به پاروکستین به پزشک مراجعه کنید. علائم واکنش حساسیتی به پاروکستین عبارتند از:

بثورات پوستی

خارش

التهاب (به ویژه در صورت، زبان و گلو)

سرگیجه شدید

مشکل تنفسی

موارد بیان شده لیست کامل عوارض جانبی پاروکستین نیستند. در صورت مشاهده هر عارضه دیگری که در بالا به آنها اشاره نشد، به پزشک مراجعه کنید. 

اقدامات احتیاطی قبل از مصرف پاروکستین

پاروکستین,قرص پاروکستین,دارو

اگر به این دارو یا هر دارو و مکمل دیگری حساسیت دارید، قبل از شروع مصرف پاروکستین حتما به پزشک اطلاع دهید. قرص پاروکستین ممکن است حاوی ترکیبات غیرفعال باشد که منجر به بروز واکنش های حساسیتی یا دیگر مشکلات می شود. 

قبل از شروع مصرف پاروکستین تمام سوابق پزشکی خود را به پزشک اطلاع دهید، به ویژه اگر مبتلا به هر یک از شرایط زیر بوده اید:

سابقه شخصی یا خانوادگی ابتلا به اختلال دو قطبی

سابقه شخصی یا خانوادگی اقدام به خودکشی

بیماری های کبد

بیماری های کلیوی

تشنج

کاهش سطح سدیم در خون

خونریزی یا زخم در روده

مشکلات خونریزی

سابقه شخصی یا خانوادگی ابتلا به آب سیاه یا گلوکوم

پاروکستین ممکن است باعث خواب آلودگی، سرگیجه یا تاری دید شود. الکل یا ماری جوانا خواب آلودگی و سرگیجه را بدتر می کنند. در زمان مصرف این دارو از رانندگی کردن یا انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری دارند اجتناب کنید. از نوشیدن مشروبات الکلی جدا خودداری کنید. 

قبل از انجام هر گونه جراحی به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید که در حال مصرف پاروکستین هستید. 

پاروکستین برای سالمندان

سالمندان نسبت به عوارض جانبی قرص پاروکستین حساس تر هستند، به ویژه خونریزی یا از دست دادن تعادل. به علاوه ممکن است افراد مسن دچار نوعی عدم تعادل در نمک شوند که هیپوناترمی hyponatremia نامیده می شود.

قرص پاروکستین برای کودکان

کودکان نسبت به عوارض جانبی پاروکستین حساس تر هستند، به ویژه از دست دادن اشتها و کاهش وزن. وزن و قد کودکانی که در حال مصرف پاروکستین هستند باید به طور منظم چک شود. 

پاروکستین در بارداری

مصرف پاروکستین در بارداری توصیه نمی شود. این دارو به نوزاد متولد نشده آسیب می زند و اگر خانم باردار در سه ماهه آخر بارداری قرص پاروکستین مصرف کند، نوزاد وی علائم ترک دارو را نشان خواهد داد که عبارتد از:

مشکل تنفسی

مشکل در تغذیه

تشنج

سفتی عضلات

گریه مداوم

به هرحال از آنجایی که عدم درمان بیماری های روحی و روانی به مادر و نوزاد آسیب می زند، بنابراین مصرف پاروکستین را بدون مشورت با پزشک متوقف نکنید. در عوض در مورد داروی جایگزین با پزشک مشورت کنید. اگر قصد باردار شدن دارید یا فکر می کنید باردار شده اید، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید. 

پاروکستین و شیردهی

داروی پاروکستین وارد شیر مادر می شود. اگر در حال مصرف پاروکستین هستید، قبل از شیردهی به نوزاد با پزشک مشورت کنید. 

هرگز دارو را بدون تجویز پزشک استفاده نکنید .

منبع :https://seemorgh.com/health/drugs/405838

#دکتر محمد عبدالهی#دکتر محمدرضا زرین‌ دست،# دکتر شاپور زارعی #دکتر احمدرضا دهپور # دکتر رضا ملک‌زاده 

قرص زولپیدم یا زولدم یک داروی خواب آور است که معمولا برای درمان مشکلات خواب در بزرگسالان استفاده می شود. اما در مصرف این دارو باید احتیاط های لازم را داشته باشید چرا که زولپیدم اعتیاد آور است. در ادامه به دیگر عوارض قرص زولپیدم اشاره می کنیم

عوارض قرص زولپیدم Zolpidem یا زولدم 

محمدرضا قدیرزاده، رئیس گروه مطالعات اعتیاد پزشکی قانونی از دارویی به نام زولپیدم یا زولدم Zolpidem سخن می‌گوید،دارویی که جایگزین خواب آور‌ها شده است به گونه‌ای که تعداد زیادی از بیماران بدون مصرف مقادیری زولپیدم قادر به ادامه زندگی روزمره شان نیستند.

روزگاری نه چندان دور با شنیدن کلمه اعتیاد به یاد بساط تریاک و وافورو منقل می‌افتادیم، بعد‌ها تازه وارد‌هایی مثل هرویین و کوکایین و شیشه و هزاران ماده با اسامی دهان پر کن وارد بازار شدند که چنان نامی پر طمطراق داشتند که ناخودآگاه با شنیدن نامشان تجسمی از شرارت و اعتیاد درونمان شعله ور می‌شد. در این بین دارو‌هایی بودند که قرار بود مرهم دردهایمان باشند، اما بدل شدند به اعتیاد خانمان براندازمان.

چند سالی بیش نیست که دارویی به نام زولپیدم وارد بازار دارویی ایران شده است. دارویی خواب آور که فرض می‌شد اثری مشابه سایر دارو‌های خواب آور دارد، ولی عوارض آن‌ها را ندارد. بلافاصله داروی تازه وارد به شکلی گسترده توسط پزشکان وارد نسخه‌های درمانی شد. به واسطه نبود مطالعات کافی در باره این تازه وارد ناشناخته، سریعا جایگزین بیشتر خواب آور‌ها شد با این تفاوت که هم پزشک و هم بیمار هیچ نگرانی از بابت عوارض داروی زولپیدم نداشتند. حالا مدتی است مواجهیم با تعداد زیادی ازبیمارانی که بدون مصرف مقادیری زولپیدم قادر به ادامه زندگی روزمره شان نیستند.

گزارشاتی از اعتیاد به زولپیدم توسط ورزشکاران، پزشکان، دانشجویان و دانش آموزان وجود دارد که لزوم پرداختن به این اعتیاد مدرن را روشن می‌سازد.

عوارض قرص زولپیدم چیست؟

حالا دیگر زولپیدم آن داروی بی عارضه سابق نیست. عوارضی مثل اختلال حافظه، رفتار‌های عجیب و لجام گسیخته، اختلال خواب، اختلال شناختی، اعتیاد و مواردی از مرگ به دنبال مصرف این دارو گزارش شده است. شوربختانه هنوز حتی بعد از اینکه سازمان غذا و داروی امریکا در سال 2013 میلادی زولپیدم را در ردیف دارو‌های پرخطر قرار داده که لازم است طبیبان با احتیاط و در موارد لزوم نسخه کنند، هم چنان در کشور به عنوان همان تازه وارد بی خطر به حساب می‌آید.

زولپیدم بنزودیازپین* Benzodiazepine نیست، اما شباهت بسیاری به بنزودیازپین‌ها دارد. دارای اثرات خواب آور و آرام بخشی است که پزشکان جهت درمان بی خوابی و هم چنین بعضی اوقات به عنوان شل کننده عضلانی تجویز می‌کنند. با توجه به توانایی زولپیدم در برداشتن مهار‌های ذهنی شباهت عملکردی به الکل دارد و هنگامی که در دوز‌های بالا استفاده شود می‌تواند سبب عوارض فراوانی شود. به دلیل آن که در کشور ما جوانان ما محدودیت دسترسی به الکل دارند در مواردی این دارو جایگزین الکل شده است. بر خلاف باور ابتدایی، این دارو سبب ایجاد تحمل، وابستگی و اعتیاد می‌شود و لازم است سایر همانند اعتیاد‌ها مورد توجه قرار گیرد.

* بنزودیازپین Benzodiazepine :بنزودیازپین‌ها در درمان بی‌خوابی، آرامبخش، شل کننده عضلانی، اضطراب، حملات پانیک، صرع، محرومیت از الکل، خواب‌پریشی و غیره کاربرد دارند.

قبل از استفاده از دارو به دقت عوارض آن را مطالعه نمایید و از مصرف خودسرانه آن اجتناب نمایید .

منبع : https://seemorgh.com/health/drugs/393176

 

#دکتر محمد عبدالهی#دکتر محمدرضا زرین‌ دست،# دکتر شاپور زارعی #دکتر احمدرضا دهپور # دکتر رضا ملک‌زاده 

سیتالوپرام برای بهبود افسردگی و مشکلات روحی است. قبل از مصرف سیتالوپرام باید با عوارض سیتالوپرام و نحوه تاثیر آن بر بدن آشنا شوید.

قرص سیتالوپرام، عوارض سیتالوپرام، سیتالوپرام چیست

ستاره | سرویس سلامت - سیتالوپرام (Citalopram) یکی از داروهای مقابله با افسردگی می‌باشد که با بالا بردن میزان ترشح سروتونین (ماده‌ای که به مغز برای حفظ تعادل کمک می‌دهد)، معمولا به عنوان دارویی برای بهبود مشکلات و بیماری‌‌های روحی و روانی مانند افسردگی تجویز می‌شود. این دارو احتمال بهبودی شرایط روحی و زندگی شخص را بالا می‌برد. اثرگذاری این دارو بر مشکلاتی نظیر استرس و اضطراب، فوبیا و ترس از اجتماع و وسواس نیز هست. برای مصرف این دارو می‌بایست به این مسئله که روش قطع کردن و کنار گذاشتن آن چگونه خواهد بود توجه کرد چون‌که این دارو بر ریتم و نوع ترشحات شیمیایی توسط مغز تاثیر گذاشته و آن را تغییر می‌دهد لذا قطع غیر اصولی آن خطرات بسیار جدی را به دنبال دارد.

پیش از آنکه به سراغ مصرف داروهای ضدافسردگی بروید بهتر است درباره این بیماری و علایم ابتلا به آن اطلاعات کافی داشته باشید. پیشنهاد ستاره مطالعه لینک زیر در این زمینه است:

علائم افسردگی چیست؟ آیا انواع افسردگی را می شناسید 

آشنایی با انواع مختلف سیتالوپرام

این دارو در 2 حالت وجود دارد:

قرص‌های خط‌ دار صورتی رنگ در دوزهای 10 و 20 میلی گرم

محلول خوراکی

موارد مصرف سیتالوپرام چیست؟

همانطور که گفته شد این داروی معمولا برای بهبودی و درمان افسردگی مورد استفاده قرار می‌گیرد. از دیگر موارد مصرف آن می‌شود به درمان مشکلات قبل از قاعدگی، درمان گرگرفتگی پس از یائسگی، اختلالات ترس، وسواس، استرس‌ها و ترس‌های پس از سانحه،مشکلات پرخوری و بی اشتهایی عصبی و مشکلاتی از این قبیل می‌باشد.

تداخل‌های دارویی سیتالوپرام

در مصرف داروهای مختلف امکان ازدیاد اثر و یا کاهش اثر یکدیگر وجود دارد. این مسئله در مصرف این قرص به این صورت است که در صورتی که تاثیرگذاری آن کاهش یابد امکان بهبود اختلالات روحی را از دست می‌دهد و در صورتی که افزایش یابد عوارض خطرناکی را به دنبال خواهد داشت. پس با توجه به اهمیت این مساله، در صورت هرگونه تغییر در رویه خوردن داروها و یا اضافه شدن دارو‌های شیمیایی و گیاهی می‌بایست با پزشک خود مشورت لازم را برای تنظیم دوز مصرفی آن انجام داد.

ترکیب شدن داروهای مهار کننده سروتونین مانند سیتالوپرام با داروهای اکسیداز تک آمین از جمله:

سیلیجیلین

فنلزین

ترانیل سیپرومین

ایزوکاربوکسازید

تریپتوفان

مسبب ایجاد مشکلاتی مثل سرگیجه، ایجاد لرزش در بدن، اختلال بیش فعالی و بالا رفتن فشار خون می‌شود. پس دقت داشته باشید که در صورت ایجاد تغییر در روش درمان و داروها باید بین قطع کردن مصرف یک دارو و شروع مصرف دارویی دیگر 14 روز فاصله وجود داشته باشد. مصرف این قرص به همراه مصرف آسپرین و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی باعث ایجاد خون‌ریزی در ناحیه فوقانی دستگاه گوارش می‌شود.

عوارض مصرف سیتالوپرام چیست؟

حتما به این مسئله توجه کنید که بروز این علایم معمولا به صورت کم و خفیف بوده و و پس ار مدتی از بین می‌رود.اما هنگامی که این علایم شدید شود یا به صورت مداوم ادامه پیدا کند و قطع نشود حتما باید به پزشک مراجعه شود. معمولا عوارض مصرف این دارو شامل موارد زیر می‌باشد:

لرزش بدن

احساس خواب آلودگی و مشکلات خواب

خشک شدن دهان

حالت تهوع

گیجی سر

تار شدن دید

عرق کردن بدن بیشتر از حد معمول

احساس درد در شکم

افزایش بزاق دهان

ایجاد سینوزیت و آبریزش بینی

تب کردن

اسهال

کاهش اشتها

پایین آمدن فشار خون

کاهش میل جنسی

در صورتی که علایم زیر را بعد از مصرف سیتالوپرام مشاهده کردید حتما با اورژانس تماس بگیرید:

احساس تنگ شدن نفس

ایجاد مشکل در بلعیدن غذا

تورم دهان و صورت

ایجاد خارش شدید روی پوست

وجود مشکل در حرکات بدن

افزایش ادرار به صورت بیش از حد

ایجاد تشنج

گرفتگی و سفتی شدید عضلات

تغییر در ریتم ضربان قلب

غش کردن و اختلال در سطح هوشیاری

احساس تغییر در بینایی

مدفوع خونی رنگ و یا بسیار تیره

چنانچه چاره‌ای جز مصرف دارو ندارید بهتر است قبل از اینکه درباره عوارض مصرف آن نگران شوید با راهکارهای مقابله با آن‌ها آشنا شوید. با این کار می توانید تا حد زیادی از خطراتی که شما را تهدید می‌کند در امان باشید.

مصرف در دوران بارداری و شیردهی

چون‌که درمان مشکلاتی نظیر افسردگی با قرص‌هایی نظیر سیتالوپرام نیاز به دوره درمانی کامل دارند، شما تحت هیچ شرایطی در صورتی که باردار شدید و یا اقدام به بارداری کردید، نباید دارو را به صورت دلخواه و ناگهانی قطع نموده و یا ادامه دهید. در صورت چنین شرایطی به این علت که مصرف آن در دوران بارداری و شیردهی باعث انتقال دارو به جنین در سه ماهه ی سوم و در شیردهی از طریق شیر به بدن نوزاد می‌شود، باید سریعا به پزشک خود مراجعه کرده و با او مشورت لازم را انجام دهید.

روش مصرف سیتالوپرام

همواره قبل از مصرف قرص، حتما اطلاعات لازم نوشته شده بر روی جعبه دارو را به دقت مطالعه کنید. این قرص به طور معمول، صبح یا عصر تجویز می‌شود. دوز قرص با توجه به پاسخ دهی بیمار، شدت بیماری، سن و سال بیمار و میزان وزن متفاوت می‌باشد. حداکثر دوز تجویز این دارو 40 میلی گرم در روز می‌باشد.امکان دارد پزشک به منظور کاهش عوارض آن تشخیص دهد تا بیمار دارو را از دوز کم شروع به مصرف کرده و افزایش آن را به صورت تدریجی در نظر بگیرد. به همین دلیل هرگز دوز داروی را نباید بدون مشورت پزشک افزایش دهید یا به طور ناگهانی قطع کنید.

یک نکته بسیار مهم وجود دارد، آن هم اینکه اگر در هنگام مصرف دارو احساس برطرف شدن افسردگی کردید به هیچ وجه داروی خود را قطع کنید. حتما قرص را مطابق برنامه مصرف کنید و از قطع آن بدون مشورت با پزشک جدا بپرهیزید. قطع ناگهانی این دارو باعث ایجاد مشکلاتی نظیر سردرد، ، سرگیجه، تغییرات خلقی و مشکلات خواب می‌شود و امکان وخیم‌تر شدن افسردگی و مشکلات روحی حتی بیشتر از شروع مصرف دارو شود.

نکات مهم درباره سیتالوپرام

اثرات این دارو ممکن است در چندین هفته اول مطلوب نباشد و حتی بعضی افکار منفی را تقویت کند بنابراین حتما باید در هفته های اول در ارتباط با پزشک‌تان باشید.

سیتالوپرام روی قند خون اثر می‌گذارد بنابراین به افرادی که دچار دیابت هستند میبایست به طور مرتب قند خون خود را چک کنند.

احساساتی مانند بیقرارشدن ، لرزش بدن و عصبی شدن در روزهای اول مصرف دارو طبیعی می‌باشد و کم کم بهبود می‌یابد.

اگرچه درمان‌های دارویی در خیلی از موارد نیاز هستند اما گاهی با تغییر سبک زندگی و استفاده از روش‌های جدید و موثر می‌توان بیماری را تحت کنترل درآورد. لینک‌های زیر در این زمینه می‌توانند تا حد زیادی کمک کننده باشند.

قبل مصرف دارو به نکات بالا به دقت توجه فرمایید و از مصرف خود سرانه دارو جدا صرف نظر کنید .

منبع :https://setare.com/fa/news/7310

 

#دکتر محمد عبدالهی#دکتر محمدرضا زرین‌ دست،# دکتر شاپور زارعی #دکتر احمدرضا دهپور # دکتر رضا ملک‌زاده